ارتباط بین پلی مورفیسم rs896854ژنtp53inp1 و دیابت نوع 2 در شهر دلیجان

Abstract

سابقه و هدف: مطالعات مهندسی ژنتیک بر روی ژن tp53inp1 مشخص کرده که اختلال میتوفاژی میتوکندری­های ناکارآمد، منبع اصلی استرس اکسیداتیو مزمن بوده و منجر به افزایش استعداد ابتلا به دیابت می‌شود. هدف این مطالعه ارزیابی ارتباط پلی­مورفیسم rs896854 در ژنtp53inp1 و دیابت نوع 2 بود. مواد و روش ­ها: در این مطالعه موردی-شاهدی، نمونه­ های خون از 124 فرد بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 و 100 فرد سالم از ساکنان شهر دلیجان، استان مرکزی تهیه شد. پس از استخراج DNA ژنومی با روش Salting out، جایگاه rs896854 در ژن tp53inp1 با استفاده از روش Tetra-Primer Arms-PCRارزیابی گردید. نتایج: فراوانی ژنوتیپ­ های TT، CC، TC به ­ترتیب در گروه بیمار 13، 29 و 58 درصد و در گروه کنترل 12، 17 و 71 درصد بودند. به علاوه فراوانی آلل ­های T و C به ­ترتیب در گروه بیمار 42 درصد و 58 درصد و در گروه کنترل 5/47 درصد و 5/52 درصد بود. آنالیز آماری با آزمون مربع کای مشخص نمود که پلی­مورفیسم rs896854 در ژن tp53inp1، ارتباط معناداری با بروز دیابت در جمعیت مورد مطالعه نداشت (0/05<P). نتیجه ­گیری: طبق یافته‌های مطالعه حاضر، وجود آلل T یا C در جایگاه rs896854در ژن tp53inp1، با احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 ارتباط معنی‌داری نداشت. برای تائید این یافته‌ها، نیاز به بررسی بیشتر در جمعیت­ های مختلف با حجم نمونه بالاتر، ضروری است.