تاثیر ماساژ روغن سیاه‌دانه بر شدت سندرم پای ‌بی‌قرار در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

Abstract

سابقه و هدف: نظر به استفاده از طب سنتی برای درمان اختلال کیفیت خواب ناشی از سندرم پای بی‌قرار، تحقیق حاضر با هدف تعیین اثر ماساژ روغن سیاه‌دانه بر شدت سندرم‌ پای ‌بی‌قرار در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. مواد و روش­ ها: کارآزمایی بالینی حاضر در 152 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بستری در بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1401 انجام شد. بر اساس «پرسشنامه بین‌المللی سندرم پای ‌بی‌قرار» (IRLSS) بیماران با شدت بی‌قراری پای متوسط و شدید (نمره 11 و بالاتر) به دو گروه 76 نفری مداخله و کنترل تقسیم شدند. در گروه کنترل، درمان روتین و در گروه مداخله، علاوه بر درمان روتین، ماساژ افلورژ پاها با روغن سیاه‌دانه انجام شد. پس از اتمام دوره مجدداً شدت بی‌قراری ‌پاها در گروه‌ها بررسی شد. نتایج: قبل از مداخله میزان شدت پای ‌بی‌قرار در گروه کنترل و مداخله اختلاف معنی‌داری نداشتند و در پایان مداخله میانگین شدت بی‌قراری ‌پا، در گروه کنترل و مداخله به ­ترتیب 5/81±26/63 و 8/44±18/88 بود و این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار بود. نتیجه ­گیری: ماساژ پاها با استفاده از روغن سیاه‌دانه در شدت بی‌قراری پا در بیماران دیابتی نوع دو مبتلا به این عارضه اثربخش بوده و موجب کاهش شدت آن شده است. پیشنهاد می‌شود استفاده از این روش در کنار روش‌های معمول درمان برای تسکین بی‌قراری پا در بیماران در نظر گرفته شود.