نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمیرزایی نژاد, حسینfa_IR
dc.contributor.authorحسینی سالاری, علیfa_IR
dc.contributor.authorفولادی ماهانی, مجیدfa_IR
dc.date.accessioned1402-05-26T14:57:57Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-08-17T14:57:58Z
dc.date.available1402-05-26T14:57:57Zfa_IR
dc.date.available2023-08-17T14:57:58Z
dc.date.issued2023-06-22en_US
dc.date.issued1402-04-01fa_IR
dc.date.submitted2022-10-10en_US
dc.date.submitted1401-07-18fa_IR
dc.identifier.citationمیرزایی نژاد, حسین, حسینی سالاری, علی, فولادی ماهانی, مجید. (1402). طراحی استراتژی ترمزگیری مشارکتی بهینه با تلفیق سیستم ترمز مکانیکی و احیاکننده برای خودروی برقی مجهز به موتوردرچرخ. مهندسی مکانیک امیرکبیر (امیرکبیر), 55(4), 433-460. doi: 10.22060/mej.2023.21842.7522fa_IR
dc.identifier.issn2008-6032
dc.identifier.issn2476-3446
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22060/mej.2023.21842.7522
dc.identifier.urihttps://mej.aut.ac.ir/article_5182.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1019696
dc.description.abstractامروزه نسل جدیدی از خودروهای الکتریکی با فنّاوری موتوردرچرخ معرفی‌شده و در حال‌ توسعه است. افزایش بازده سیستم، حذف واسطه‌های مکانیکی و دستیابی به گشتاور ترمزی احیاکننده با عملکرد بهتر، از دلایل توسعه این تکنولوژی است. در این مقاله ابتدا یک مدل پنج درجه آزادی نصف خودرو با در نظر گرفتن یک خودرو مجهز به دو موتوردرچرخ در محور عقب، به‌عنوان خودروی نمونه، توسعه داده‌شده است. سپس یک استراتژی ترمزگیری با استفاده از کنترل‌کننده غیرخطی پیش‌بین دو مرحله‌ای طراحی و پیاده‌سازی گردیده‌ است. در مرحله اول فشار مناسب برای خطوط روغن ترمز حاصل می‌شود. در مرحله دوم، مقدار مناسب گشتاور احیاکننده الکتریکی با در نظر گرفتن ظرفیت جبرانی توزیع گشتاور ترمزی سیستم ترمز (EBD) به‌ دست می‌آید. مقدار گشتاور احیاکننده با به‌کارگیری روش کنترل غیرخطی بهینه حاصل می‌شود. در آخر استراتژی طراحی‌شده از دیدگاه مصرف انرژی و پیمایش خودرو با شبیه‌سازی چرخه‌های استاندارد رانندگی مختلف مورد بررسی قرار‌ می‌گیرد. نتایج نشان می‌دهد با کمک کنترل‌کننده طراحی‌شده و مدل ارائه‌شده می‌توان ترمزگیری بهینه‌ای انجام داد. از طرف دیگر با استفاده از استراتژی ترمزگیری معرفی‌شده و سیستم کنترلی طراحی‌شده می‌توان مقدار بازگشت انرژی به باتری را در حین ترمزگیری در مقایسه با استراتژی‌های موازی و سری-موازی توسعه داده شده در سایر مطالعات را تا میزان 24 درصد افزایش داد و در تست ترمزگیری اضطراری نیز تقریبا 130 سانتی متر از فاصله توقف کاست.fa_IR
dc.format.extent4584
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه صنعتی امیر کبیرfa_IR
dc.relation.ispartofمهندسی مکانیک امیرکبیر (امیرکبیر)fa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22060/mej.2023.21842.7522
dc.subjectسیستم ترمز تلفیقیfa_IR
dc.subjectخودروی برقیfa_IR
dc.subjectترمز احیاکنندهfa_IR
dc.subjectپیمایشfa_IR
dc.subjectسیستم توزیع گشتاور ترمزگیریfa_IR
dc.subjectخودرو های الکتریکی و هیبریدfa_IR
dc.subjectسامانه های کنترل خودروfa_IR
dc.titleطراحی استراتژی ترمزگیری مشارکتی بهینه با تلفیق سیستم ترمز مکانیکی و احیاکننده برای خودروی برقی مجهز به موتوردرچرخfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه شهید باهنر کرمانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکاه شهید باهنر کرمانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکاه شهید باهنر کرمانfa_IR
dc.citation.volume55
dc.citation.issue4
dc.citation.spage433
dc.citation.epage460


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد