بررسی توافق بین نتایج سنجش تراکم استخوان به روش تشخیص جذب سنجی پرتو ایکس با انرژی دوگانه بر اساس انتخاب بانک داده‌های افراد طبیعی مرجع از نژادهای مختلف

Abstract

مقدمه: هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی تأثیر انتخاب داده‌های افراد طبیعی مختص نژادهای سفیدپوست، آسیایی، و لاتین بر نتایج سنجش تراکم استخوان می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی 82 مراجعه‌کننده که جهت سنجش تراکم استخوان (BMD) با جذب‌سنجی پرتو ایکس با انرژی دوگانه یا DXA مراجعه کرده بودند، انجام شد. برای هر فرد، مقایسه و تجزیه و تحلیل با استفاده از داده‌های افراد طبیعی نژادهای مختلف (سفیدپوست، آسیایی و لاتین) به عنوان مرجع برای مقایسه با داده‌های مراجعه‌کننده‌ها انجام شد. داده‌های BMD و نمرهZ- و T- برای سه ناحیه استاندارد؛ شامل ستون فقرات، گردن ران و ران استخراج شده و مورد مقایسه قرار گرفتند. توافق میان تشخیص‌ها (طبق معیارهای سازمان بهداشت جهانی و انجمن بین‌المللی تراکم‌سنجی بالینی) بر اساس سه نژاد مختلف، با استفاده از جدول‌بندی متقاطع و محاسبه ضریب کاپا ارزیابی شد. یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار نمره-T افراد با انواع مرجع‌های انتخاب شده، دقیقاً در هر سه ناحیه یکسان بود. میانگین و انحراف معیارنمره Z- تمامی افراد، در مقایسه با مراجع "آسیایی" و "سفیدپوست" دقیقا یکسان بود، اما با مواردی که نژاد "لاتین" به عنوان مرجع انتخاب شده بود در ناحیه گردن ران (0/001>p) و کل ران (0/001>p)، متفاوت بود. مقادیر Z-score ستون فقرات در هر سه گروه نژادی یکسان بود. نتایج تجزیه و تحلیل میزان توافق بین داده‌ها توسط نمودار بلند–آلتمن نشان داد که در ناحیه گردن ران اختلاف بین نمرات Z وجود داشت ولی در ناحیه کل ران و ستون فقرات اختلاف معنی‌داری نبود. تمامی تشخیص‌ها یکسان بودند (آزمون توافق: ضریب کاپا=1/00 و (0/001>p)). نتیجه‌گیری: انتخاب داده‌های متعلق به نژادهای سفیدپوست، آسیایی و لاتین به عنوان مرجع، تاثیر بسیار اندکی بر تفسیر نتایج DXA و تشخیص نهایی دارد.