تأثیر آموزش مبتنی به امید‌درمانی بر نشخوار فکری زنان مبتلا به سرطان پستان

Abstract

زمینه و هدف سرطان پستان از بیماری‌های شایع زنان است که سلامت جسمی و روانی آنان را به مخاطره می‌اندازد. نشخوار فکری از مشکلات روان‌شناختی این زنان است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش مبتنی بر امید درمانی بر نشخوار فکری زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد. روش بررسی این یک مطالعه نیمه‌تجربی است. تمام زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه‌کننده به بخش‌های شیمی درمانی دانشگاه علوم پزشکی شهر زاهدان جامعه پژوهش را تشکیل دادند. نمونه‌گیری در ابتدا به‌شیوه مستمر بود. سپس نمونه‌ها به‌روش تخصیص تصادفی در دو گروه آزمایش (50 نفر) و کنترل (50 نفر) قرارگرفتند. مداخله به‌مدت 8 جلسه گروهی و 2 بار در هفته انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها شامل فرم اطلاعات فردی و پرسش‌نامه نشخوار فکری بود. داده‌ها به کمک نسخه 16 نرم‌افزار SPSS تجزیه‌وتحلیل شد.. یافته‌ها میانگین نمره نشخوار فکری قبل از مداخله تفاوت آماری معناداری بین دو گروه نداشت (0/29=P)، اما بعد از مداخله گروه درمانی مبتنی بر امید درمانی مقایسه میانگین نمره نشخوار فکری در دوگروه معنادار بود (0/0001=P). آزمون آماری تی زوجی نشان داد بین میانگین نمره نشخوار فکری قبل و بعد از مداخله در گروه مداخله (0/003=P)، تفاوت آماری معناداری وجود داشت، در گروه کنترل در میانگین نمره نشخوار فکری تفاوت آماری معناداری یافت نشد (0/89=P). نتیجه‌گیری یافته‌ها نشان داد آموزش مبتنی بر امید درمانی، بر نشخوار فکری زنان مبتلا به سرطان پستان مؤثر است. این نتایج نشان می‌دهد زنان مبتلا به سرطان پستان که درگیر مشکلاتی همچون نشخوار فکری هستند با مداخله مبتنی بر امید درمانی افکار مزاحم آن‌ها که بیشتر حول وحوش بیماری و ناامیدی است، کاهش می‌یابد.