طراحی الگوی ارتقای قدرت‌درونی ایگو بر اساس سبک‌های تصمیم‌گیری و تحمل‌پریشانی هیجانی با میانجی‌گری ذهن‌آگاهی در دانشجویان پرستاری

Abstract

مقدمه: دانشجویان پرستاری که در شرایط بحرانی مجبور به تصمیم­ گیری بر بالین بیمار هستند، برای گذراندن دوران دانشجویی و موفقیت شغلی به قدرت­ درونی ایگوی مطلوبی نیاز دارند. از این رو هدف از مطالعه حاضر بررسی الگوی ارتقای قدرت­ درونی ایگو بر اساس سبک­های تصمیم­ گیری و تحمل پریشانی هیجانی با میانجی­گری ذهن­آگاهی در دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز است که در سال تحصیلی 1401-1400 انجام گرفت. روش کار: این پژوهش از نوع همبستگی با استفاده ازمدل­یابی علّی و از نوع مدل‌یابی معادلات­ ساختاری بود. جامعه­ آماری تحقیق حاضر شامل کلیه دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی در سال تحصیلی 1401-1400 می­باشند. نمونه مطالعه حاضر شامل 220 نفر بودند که با روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب شدند. برای سنجش متغیرها از پرسشنامه­ های قدرت­درونی ایگو لوئیس و دینگلی و همکاران (2003)، پرسشنامه سبک­های تصمیم ­گیری اسکات و بروس (1995)، پرسشنامه تحمل ­پریشانی هیجانی سیمونز و گاهر (2005)، و مقیاس ذهن­آگاهی براون و رایان (2003)، استفاده شد. جهت تحلیل داده­ ها از همبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری به کمک نرم افزار SPSS-23 و AMOS-23 استفاده شد. یافته ­ها: نتایج آماری نشان­داد که سبک­های تصمیم ­گیری شهودی، وابسته، اجتنابی و ذهن­آگاهی بر قدرت­درونی ایگو اثرمستقیم دارد و سبک­های تصمیم­ گیری منطقی، شهودی، اجتنابی و تحمل­پریشانی هیجانی بر ذهن­آگاهی اثرمستقیم دارد (01/0>p). هم­چنین نتایج حاکی از معنی­داری مسیر غیرمستقیم سبک­های تصمیم ­گیری منطقی، شهودی، اجتنابی و تحمل­ پریشانی هیجانی به قدرت­درونی ایگو با نقش­ میانجی­گری ذهن ­آگاهی دانشجویان پرستاری می­ باشد (01/0>p). نتیجه ­گیری: نتایج این تحقیق نشان­داد مدل نهایی پژوهش، با داده­های گردآوری شده برازش دارد. لذا توجه مراکز آموزش و پروش و مراکز آموزش عالی به نقش عوامل مؤثر در ارتقای قدرت درونی ایگو و ایجاد پیش­ زمینه سالم شغلی مخصوصاً برای پرستاران از ضروریات این پژوهش است.