تاثیر هشت هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر میزان FVC و FEV1 ریوی دختران بالغ و نابالغ مبتلا به آسم در محیط مرطوب

Abstract

زمینه و هدف: به نظر می­رسد فعالیت بدنی منظم در برنامه زندگی بیماران آسمی، نقش کمکی در کنترل آسم داشته باشد. هدف این پژوهش بررسی اثر 8 هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر میزان FVC و FEV1 دختران بالغ و نابالغ مبتلا به آسم در محیط مرطوب بود. روش کار: در یک کارآزمایی نیمه تجربی، 60 دانش آموز دختر مبتلا به آسم (30 نفر بالغ و 30 نفر نابالغ؛ با میانگین سن 8 تا 18 سال) از شهر رشت به صورت دردسترس و هدفمند انتخاب و به­طور تصادفی در دو گروه تمرین و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرین هوازی با شدت 45 تا 75 درصد ضربان قلب، 3 جلسه در هفته و به مدت 8 هفته انجام شد. آزمون اسپیرومتری جهت تعیین عملکرد ریوی قبل و بعد از پروتکل­ تمرینی انجام شد. داده­ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس 2 عاملی (ANCOVA) در سطح معنی­داری 05/0p≤ تجزیه و تحلیل شد. یافته ­ها: تمرین هوازی منجر به افزایش معنی­دار FEV1 در دختران مبتلا به آسم شد (000/0=p، 06/86=(55 1)F). بین اثر تمرین هوازی بر FEV1 دختران نابالغ و بالغ مبتلا به آسم تفاوت معنی­داری مشاهده نشد. تمرین هوازی منجر به افزایش معنی­دار FVC دختران مبتلا به آسم شد (000/0=p، 3/71=(55 1)F). بین میانگین FVC دختران بالغ و دختران نابالغ مبتلا به آسم تفاوت معنی­داری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: تمرین هوازی می­تواند بر روی متغیرهای FEV1 و FVC بیماران مبتلا به آسم مفید باشد و بهبود FEV1 و FVC از طریق ورزش می­تواند نقش مؤثری در کنترل بهتر بیماری آسم داشته باشد.