تاثیر واقعیت درمانی گروهی بر افزایش صمیمیت و رضایت زناشویی زنان افسرده متاهل

Abstract

زمینه و هدف: افسردگی بر کیفیت زندگی زناشویی افراد تاثیر می­گذارد و عملکرد آنها را بیش از اختلال اضطراب و به اندازه شایع­ترین بیماری های پزشکی تضعیف می کند. هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین تاثیر واقعیت درمانی گروهی بر صمیمیت و رضایت زناشویی زنان افسرده متاهل بود. روش کار: برای انجام تحقیق نیمه آزمایشی و کاربردی حاضر که با گروه آزمایش و گواه و طرح تحقیق پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دو ماهه انجام شد از بین زنان افسرده مراجعه ‌کننده به دو مرکز مشاوره و روانشناسی در مشهد در سال 1398 (94 نفر) تعداد 30 نفر به شکل هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه واقعیت درمانی و گواه تقسیم شده و بعد از تکمیل فرم رضایت­نامه، پرسشنامه­های صمیمیت زناشویی والکر و تامپسون (1983) و رضایت زناشویی انریچ، 1989 را تکمیل کردند. سپس آزمودنی­های گروه­ آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه­ای تحت برنامه واقعیت درمانی دوبا و همکاران (2009) قرار گرفتند. بلافاصله بعد از مداخله و دو ماه بعد مجدا پرسشنامه­ها توسط آزمودنی­ها تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد واقعیت درمانی بر صمیمیت زناشویی (93/3 =F، 027/0=P) و رضایت زناشویی (34/4 =F، 019/0=P) تاثیر داشته و پایداری این تأثیر در مرحله پیگیری بود. نتیجه ­گیری: با توجه به نتایج استفاده از واقعیت درمانی به شیوه گروهی در جهت بهبود صمیمیت و رضایت زناشویی در زنان افسرده متاهل با مشورت پزشک توصیه می­شود.