مقایسه اثر دکسمدتومیدین با سولفات منیزیم بر تغییرات همودینامیک بیماران تحت کوله‌سیستکتومی لاپاروسکوپیک

Abstract

سابقه و هدف: با این‌که ظهور جراحی‌های لاپاروسکوپیک برای بیمار و جراح مفید بوده است؛ اما ایجاد نوموپریتوئن طی جراحی، به شکل‌گیری اختلالات همودینامیک در بیمار منجر می‌شود. در این مطالعه، اثربخشی دکسمدتومیدین و سولفات منیزیم بر پاسخ‌های همودینامیکی در طی کوله‌سیستکتومی لاپاروسکوپی مقایسه شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی که بر روی 61 بیمار انجام شد، بیماران به‌صورت تصادفی بلوکی به 3 گروه تخصیص یافتند. گروه کنترل (C) انفوزیون سالین، گروه دکسمدتومیدین (D) 1 میکروگرم بر کیلوگرم و سپس 0/5 میکروگرم بر کیلوگرم بر ساعت دکسمدتومیدین و گروه سولفات منیزیم (M) 2 گرم و سپس 0/9 میلی‌گرم بر کیلوگرم در ساعت سولفات منیزیم دریافت کردند. ضربان قلب، فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و فشار متوسط شریانی در زمان‌های مختلف قبل و پس از مصرف دارو ثبت شد. آزمون‌های آماری آنالیز واریانس و کای اسکوئر برای تحلیل تک‌متغیره و آنالیز واریانس با اندازه‌گیری تکراری برای تحلیل چندمتغیره استفاده شدند. نتایج: توزیع بیماران از نظر فاکتورهای دموگرافیک و عمل جراحی در سه گروه یکسان بود (0/05<P). کمترین مقدار فشار خون سیستولیک، دیاستولیک و فشار خون متوسط شریانی در هر سه گروه در زمان اینداکشن بود. تفاوت آماری معنی‌داری در اکثر زمان‌های اندازه‌گیری بین سه گروه مداخله دیده نشد. آنالیز واریانس با اندازه‌گیری تکراری اثر متقابل زمان و گروه را بر فشار خون نشان نداد (0/05<P)؛ ولی اثرات گروه‌های درمانی بر ضربان قلب معنی‌دار دیده شد (0/018=P). نتیجه‌گیری: انفوزیون دکسمدتومیدین عموماً بر تغییرات فشار خون بیمار مؤثر نبود، ولی بر تغییرات ضربان قلب تقریباً در تمام فرآیند اندازه‌گیری به‌طور چشمگیری مؤثرتر از سولفات منیزیم و گروه کنترل بود. به‌طوری‌که از نظر تعداد ضربان قلب در گروه دکسمتدومیدین، بیماران شرایط پایدارتری را تجربه کردند.