شبیه‌سازی نقش درمان ضدرگ‌زایی در رفتار جریان سیال و رسانش ماکرومولکول در تومور جامد غیرهمگن

Abstract

مطالعه حاضر مدل عددی مبتنی بر مدل‌های ریاضی حاکم بر رفتار جریان سیال و انتقال دارو در تومورها را توسعه می‌دهد تا به بررسی رسانش ماکرومولکول به یک تومور غیریکنواخت، شامل بخش‌های مختلف موجود در تومور جامد واقعی، تحت تأثیر هنجارسازی عروقی بپردازد. در این پژوهش اندازه تومور در بازه متفاوتی (شعاع معادل از 0/23 تا 2/79 سانتی‌متر) در نظر گرفته می‌شود. مساحت زیر نمودارهای توزیع غلظت میانگین دارو و انحراف از آن بر حسب زمان در ناحیه توموری به عنوان مقدار داروی تحویلی و یکنواختی توزیع داروی تحویلی برای بررسی کیفیت دارورسانی مطالعه می‌شوند. نتایج نشان می‌دهند که رفتار جریان سیال میان‌بافتی و توزیع غلظت عامل درمانی، قبل و بعد از هنجارسازی، به اندازه تومور وابسته می‌باشند. هنجارسازی در تمام اندازه‌ها سبب کاهش فشار سیال میان‌بافتی می‌شود که با کم شدن اندازه تومور، افت فشار ناشی از هنجارسازی افزایش می‌یابد. هنجارسازی در زمان‌های متفاوتی که وابسته به اندازه تومور است، سبب بهبود توزیع غلظت آنتی‌بادی می‌شود. با این‌حال از منظر معیارهای میانگین مکانی-زمانی، هنجارسازی عروقی در شعاع معادل از 0/46 تا 0/93 سانتی‌متر با افزایش یکنواختی توزیع، سبب بهبود رسانش ماکرومولکول به ناحیه توموری می‌شود. این پژوهش با بحث راجع به سازوکار‌های اثرگذار در کارکرد هنجارسازی می‌تواند چشم‌اندازی برای مطالعات درون‌تنی و برون‌تنی فراهم کند که از درمان ترکیبی ضدرگ‌زایی و شیمی‌درمانی بهره می‌برند.