تاثیر عصاره پوست لیمو عمانی بر آسیب کبدی ناشی از بی حرکتی مزمن در موش های صحرایی نر

Abstract

مقدمه: پژوهش‌های پیشین نشان داده‌اند که بی­ حرکتی مزمن می‌تواند با القا استرس اکسیداتیو به آسیب کبدی منجر ­شود. لیمو عمانی (Citrus aurantifolia) دارای خواص ضد­اکسیدانی، ضدالتهابی، ضد­آپوپتوتیک و هم‌چنین اثر محافظتی بردستگاه عصبی و قلبی- عروقی می‌باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر عصاره هیدرواتانلی پوست لیمو عمانی بر آسیب کبدی ناشی از بی­ حرکتی مزمن در موش­ های صحرایی است. مواد و روش­ ها: در این مطالعه تجربی، 20 موش صحرایی نر نژاد ویستار به گروه­ های شاهد، تیمار با پوست لیمو، بی­ حرکتی مزمن و بی­ حرکتی مزمن-پوست لیمو تقسیم شدند. گروه ­های بی­ حرکتی مزمن به مدت 21 روز متوالی، روزانه 6 ساعت، در مقیدکننده قرار گرفتند. در همین مدت، گروه ­های تیمار با پوست لیمو، عصاره هیدرواتانلی پوست لیمو را (400 میلی­ گرم بر کیلوگرم وزن بدن) به صورت گاواژ دریافت کردند. در پایان دوره، سطوح فعالیت آنزیم‌های کبدی و هم‌چنین سطح مالون‌دی‌آلدهید کبد اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: سطح مالون­ دی­ آلدهید در کبد موش­ های صحرایی گروه بی­حرکتی مزمن (0/045±0/532) در مقایسه با شاهد (0/02±0/349) به طور معنی‌داری بالاتر بود. فعالیت آنزیم­ های آلانین آمینوترانسفراز (4/58±51/61)، آسپارتات آمینوترانسفراز (8/12±123/07) و آلکالین فسفاتاز (13/96±310/62) نیز در سرم موش ­های صحرایی بی­ حرکت، در مقایسه با شاهد (به ترتیب 2/98±29/77، 7/03±73/10 و 7/00±209/53)، افزایش معنی‌دار داشت و با نفوذ سلول­ های التهابی به پارانشیم کبدی همراه بود. سطح مالون­ دی­ آلدهید (0/004±0/407) و فعالیت آنزیم­ های کبدی در گروه بی ­حرکتی مزمن-پوست لیمو به طور معنی­ داری کمتر از گروه بی‌حرکت بود (آلانین آمینوترانسفراز 2/29±35/73، آسپارتات آمینوترانسفراز 5/76±82/04 و آلکالین فسفاتاز 15/91±231/0). نتیجه ­گیری: عصاره پوست لیمو با مهار استرس اکسیداتیو به عنوان یک عامل محافظت‌کننده کبدی عمل نموده و می‌تواند کبد را از آسیب­ های ناشی از بی­ حرکتی مزمن محافظت می­ کند.