تاثیر هشت هفته مصرف عصاره کندل کوهی و تمرین هوازی روی بیان ژن های دخیل در متابولیسم بافت استخوان در موش های مبتلا به کم کاری تیروئید

Abstract

اختلالات متابولیک استخوان ناهنجاری‌های چند عاملی هستند و بنابراین علاوه بر عوامل ژنتیک؛ عوامل محیطی چندگانه‌ای نیز، هم‌چون تغذیه و فعالیت بدنی، در ایجاد آن­ها نقش دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین هوازی و عصاره کندل کوهی یا Dorema Aucheri (DA)، بر بیان ژن‌های دخیل در متابولیسم بافت استخوان در شرایط کم‌کاری تیروئید می‌باشد. مواد و روش‌ها: سی سر موش C57BL/6 ماده (6-7 هفته)‌ به پنج گروه تقسیم شدند: 1. کم‌کاری تیروئید، 2. کم‌کاری تیروئید همراه با مصرف عصارهDA (0/4 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ و به مدت 8 هفته)، 3. کم‌کاری تیروئید همراه با تمرین هوازی، 4. کم‌کاری تیروئید همراه با مصرف عصاره DA و تمرین هوازی، 5. شاهد. کم‌کاری تیروئید توسط تزریق صفاقی روزانه 8 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن پروپیل تیوراسیل به مدت یک ماه ایجاد شد. با استفاده از پایگاه‌های داده و روش‌های بررسی بیوانفورماتیک، ژن‌های دخیل در اختلالات متابولیک استخوان که بیانشان از کم‌کاری تیروئید متاثر می‌شود، شناسایی شدند. تمرین هوازی با شدت متوسط تا زیاد (45 دقیقه، شیب صفر، 25 متر در دقیقه) اجرا گردید. بیان ژن با روش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز کمی (qRT-PCR) ارزیابی شد. یافته‌ها: بر اساس نتایج بررسی بیوانفورماتیک ژن‌های RUNX2، PGC1OSX، PPAR-γ، SIRT1، MAPK3 و وOPG شناسایی و بررسی شدند. بیان ژن‌های OPG و RUNX2 در گروه کم‌کاری تیروئید نسبت به گروه شاهد افزایش و بیان OSX کاهش یافت. بیان PGC1α، SIRT1، MAPK3، PPAR-γ در شرایط کم‌کاری تیروئید کاهش یافت (0/001>p).DA و تمرین هوازی بطور قابل توجهی سطح بیانPGC1α، PPAR-γ، SIRT1، MAPK3 را افزایش داد (0/001>p). نتیجه‌گیری: DA و تمرین هوازی می‌تواند شبکه ژنتیکی متابولیسم استخوان را تعدیل کرده و باعث تنظیم مثبت آن شود.