نقش مهارت‌های ارتباطی پزشک و بیمار در پیشگویی پیروی درمان

Abstract

سابقه و هدف: میزان تبعیت بیماران از دستورات پزشکی و دارویی از عوامل مهم تاثیرگذار بر اثربخشی درمان‌های طبی است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین مهارت‌های ارتباطی پزشک و بیمار با میزان تبعیت از دستورات دارویی پس از ترخیص از بیمارستان می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی 284 نفر از بیماران بستری در بخش‌های جراحی و اورولوژی بیمارستان شهید بهشتی شهرستان بابل، که حداقل 48 ساعت از زمان بستری آنها گذشته بود، انجام شد. بیماران دو پرسشنامه مهارت ارتباطی پزشک- بیمار (دامنه 70-21) و مهارت‌های ارتباطی Burton (دامنه 90-18) را در بیمارستان تکمیل کردند. سپس دو هفته بعد از ترخیص، بیماران دو پرسشنامه پیروی عمومی و مقیاس پیروی دارویی Morisky را به صورت الکترونیک و یا تلفنی پاسخ دادند و نتایج مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین سنی بیماران شرکت کننده 18/20±50/65 سال و نمره پیروی کلی از دستورات پزشکی 5/77±24/26 (دامنه 30-7) و پیروی دارویی 2/91±8/54 (دامنه 11-1) بود. 222 نفر از بیماران (%78/2) پیروی بالایی از دستورات پزشکی داشتند. آنالیز رگرسیون گام به گام نشان داد که مهارت‌های ارتباطی پزشکان عامل مثبت پیروی دارویی (0/001>p، 0/336=ß) و پیروی از دستورات پزشکی (0/001>p، 0/137=ß) بود. همچنین مهارت‌های ارتباطی بیماران نیز بر پیروی دارویی (0/01=p، 0/331=ß) و پیروی کلی از دستورات پزشکی (0/001>p، 0/205=ß) تاثیر مثبت داشت. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که مهارت ارتباطی پزشکان و بیماران، پیشگویی کننده مثبت پیروی از دستورات پزشکی و دارویی پس از ترخیص از بیمارستان است.