| dc.contributor.author | رفیعی, مریم | fa_IR |
| dc.contributor.author | طباطبائی قمشه, فرهاد | fa_IR |
| dc.contributor.author | اسکوئیزاده, رضا | fa_IR |
| dc.contributor.author | واحدی, محسن | fa_IR |
| dc.contributor.author | محمودی شرفه, هادی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1402-04-13T18:24:25Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2023-07-04T18:24:26Z | |
| dc.date.available | 1402-04-13T18:24:25Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2023-07-04T18:24:26Z | |
| dc.date.issued | 2022-12-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1401-09-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | رفیعی, مریم, طباطبائی قمشه, فرهاد, اسکوئیزاده, رضا, واحدی, محسن, محمودی شرفه, هادی. (1401). بررسی ارتباط بین توان کاری و میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در دوران همهگیری کووید-19 در کارکنان مراکز خدمات جامع سلامت شهری و روستایی شهرستان ساوه. مجله ارگونومی, 10(3), 164-171. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1735-1960 | |
| dc.identifier.issn | 2345-5365 | |
| dc.identifier.uri | http://journal.iehfs.ir/article-1-911-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1000061 | |
| dc.description.abstract | اهداف: خط مقدم مبارزه با کرونا، کارکنان بهداشتی هستند. این مشاغل در دوران همهگیری کرونا که مراجعات زیادی داشتند، تحت فشار کاری بالایی قرار گرفتند که میتواند شانس ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی را افزایش داده و توانایی کار آنها را تحت تأثیر قرار دهد. لذا هدف از انجام این مطالعه، تعیین ارتباط توان کاری و میزان شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در کارکنان مراکز خدمات جامع سلامت شهری و روستایی شهرستان ساوه در دوران همهگیری کرونا بود.
روش کار: در این مطالعهی مقطعی، ۱۹۷ نفر از کارکنان مراکز خدمات جامع سلامت شهری و روستایی شهرستان ساوه در سال ۱۴۰۰ به صورت تصادفی انتخاب شدند. شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی و توانایی کار به ترتیب توسط پرسشنامهی Nordic توسعه یافته و شاخص توانایی کاری (Work Ability Index) WAI مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمونهای ضریب همبستگی Pearson و رگرسیون لجستیک دو حالته انجام گرفت.
یافتهها: میانگین توانایی کار کارکنان برابر با ۷/۶۱ ± ۳۴/۸۶ بود. شایعترین مناطق درگیر اختلالات اسکلتی- عضلانی کمر (۶۳ درصد)، گردن (۳۰ درصد) و زانوها (۱۷/۸ درصد) به ترتیب با فراوانی ۱۲۵، ۶۳ و ۳۹ نفر بود. شاخص توانایی کار بر روی اختلالات اسکلتی- عضلانی در نواحی لگن و ران، دست و مچ دست، گردن و کمر (۰/۰۵ ≥ P) معنیداری داشت. همچنین هرچه میزان سابقهی ابتلا به کرونا بیشتر باشد، میزان توانایی کار کمتر است (۰/۰۰۱ = P).
نتیجهگیری: در دوران شیوع کرونا، توانایی کار کارکنان متوسط میباشد. با توجه به تأثیر توانایی کار بر روی شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی، پیشنهاد میگردد در دوران همهگیری کووید-۱۹، شناسایی عوامل مؤثر بر کاهش توانایی کار و اجرای مداخلات ارگونومی در اولویت قرار گیرد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 962 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله ارگونومی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Ergonomics | en_US |
| dc.subject | اختلالات اسکلتی-عضلانی | fa_IR |
| dc.subject | توانایی کار | fa_IR |
| dc.subject | همهگیری کرونا | fa_IR |
| dc.subject | اختلالات اسکلتی-عضلانی | fa_IR |
| dc.title | بررسی ارتباط بین توان کاری و میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در دوران همهگیری کووید-19 در کارکنان مراکز خدمات جامع سلامت شهری و روستایی شهرستان ساوه | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه ارگونومی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | مرکز تحقیقات توانبخشی اعصاب اطفال، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه ارگونومی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه آمارزیستی و اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات سایکوز، دانشگاه علوم بهزیستی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه مهندسی بهداشت حرفهای، کمیتهی تحقیقات دانشجویی، دانشکدهی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 10 | |
| dc.citation.issue | 3 | |
| dc.citation.spage | 164 | |
| dc.citation.epage | 171 | |